|
VII. ZADANIA PZOoN
ORZECZENIA poza ustaleniem statusu
osoby orzeczonej jako osoby niepełnosprawnej, stanowią
również podstawę do przyznania różnego rodzaju ulg i
uprawnień na podstawie odrębnych przepisów.
DEFINICJA NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI:
niepełnosprawność oznacza trwałą lub okresową
niezdolność do wypełniania ról społecznych z powodu
stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności
organizmu, w szczególności powodującą niezdolność do
pracy (ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej
oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych).
POSTĘPOWANIE ORZECZNICZE co do zasady
jest zespołowe i dwuinstancyjne.
• pierwsza instancja- Powiatowe/Miejskie Zespoły do
Spraw Orzekania o Niepełnosprawności,
• druga instancja- Wojewódzkie Zespoły do Spraw
Orzekania o Niepełnosprawności.
Rejonowe Sądy Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rozpatrują
sprawy dotyczące odwołań od orzeczeń wojewódzkich
zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności .
W posiedzeniu składu orzekającego uczestniczy co
najmniej dwóch specjalistów – członków zespołu
orzekającego. Jednym jest lekarz sprawujący jednocześnie
funkcję przewodniczącego składu orzekającego. Drugim
członkiem składu orzekającego może być pedagog,
psycholog, pracownik socjalny, doradca zawodowy albo
inny lekarz.
Powiatowe zespoły do spraw orzekania o
niepełnosprawności wydają:
a) orzeczenia o:
- niepełnosprawności,
- stopniu niepełnosprawności,
- wskazaniach do ulg i uprawnień.
b) legitymacje dokumentujące niepełnosprawność,
c) karty parkingowe.
Wstecz |
