|
VII. ZADANIA PZOoN
ORZECZENIA poza ustaleniem statusu
osoby orzeczonej jako osoby niepe艂nosprawnej, stanowi膮
r贸wnie偶 podstaw臋 do przyznania r贸偶nego rodzaju ulg i
uprawnie艅 na podstawie odr臋bnych przepis贸w.
DEFINICJA NIEPE艁NOSPRAWNO艢CI:
niepe艂nosprawno艣膰 oznacza trwa艂膮 lub okresow膮
niezdolno艣膰 do wype艂niania r贸l spo艂ecznych z powodu
sta艂ego lub d艂ugotrwa艂ego naruszenia sprawno艣ci
organizmu, w szczeg贸lno艣ci powoduj膮c膮 niezdolno艣膰 do
pracy (ustawa o rehabilitacji zawodowej i spo艂ecznej
oraz zatrudnianiu os贸b niepe艂nosprawnych).
POST臉POWANIE ORZECZNICZE co do zasady
jest zespo艂owe i dwuinstancyjne.
鈥 pierwsza instancja- Powiatowe/Miejskie Zespo艂y do
Spraw Orzekania o Niepe艂nosprawno艣ci,
鈥 druga instancja- Wojew贸dzkie Zespo艂y do Spraw
Orzekania o Niepe艂nosprawno艣ci.
Rejonowe S膮dy Pracy i Ubezpiecze艅 Spo艂ecznych rozpatruj膮
sprawy dotycz膮ce odwo艂a艅 od orzecze艅 wojew贸dzkich
zespo艂贸w do spraw orzekania o niepe艂nosprawno艣ci .
W posiedzeniu sk艂adu orzekaj膮cego uczestniczy co
najmniej dw贸ch specjalist贸w 鈥 cz艂onk贸w zespo艂u
orzekaj膮cego. Jednym jest lekarz sprawuj膮cy jednocze艣nie
funkcj臋 przewodnicz膮cego sk艂adu orzekaj膮cego. Drugim
cz艂onkiem sk艂adu orzekaj膮cego mo偶e by膰 pedagog,
psycholog, pracownik socjalny, doradca zawodowy albo
inny lekarz.
Powiatowe zespo艂y do spraw orzekania o
niepe艂nosprawno艣ci wydaj膮:
a) orzeczenia o:
- niepe艂nosprawno艣ci,
- stopniu niepe艂nosprawno艣ci,
- wskazaniach do ulg i uprawnie艅.
b) legitymacje dokumentuj膮ce niepe艂nosprawno艣膰,
c) karty parkingowe.
Wstecz |
